Monday, June 23, 2008

နာဂစ္ (Nargis)

၂၀၀၈-ခုနွစ္၊ ဧျပီလ (၂၇)ရက္ေန႕တြင္ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္မွ စတင္အေျချပဳ ျဖစ္တည္လာခဲ့သည္။ ေမလ(၂)ရက္ေန႔မွ (၃)ရက္ေန႕အထိ ျမန္မာနုိင္ငံ ေအာက္ပုိင္းရွိ ဧရာ၀တီတုိင္း၊ ရန္ကုန္တုိင္း၊ ပဲခူးတုိင္းႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္မ်ားကုိ ၀င္ေရာက္တုိက္ခတ္သြားခဲ့ျပီး ျမန္မာႏွင့္ ထုိင္းနယ္စပ္တြင္ အားနည္း ပ်က္ပ်ယ္သြားခဲ့သည္။ ဧရာ၀တီတုိင္းသည္ မုန္တုိင္း၏ ဗဟုိခ်က္ျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ ပ်က္စီးဆုံးရွုံးမွု အမ်ားဆုံးျဖစ္ခဲ့့သည္။ မုန္တုိင္း၏ အရွိန္သည္ တစ္နာရီလွ်င္ မုိင္ ၁၀၀ မွ ၁၅၀အထိ တုိက္ခတ္သြားခဲ့သည္။ မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ျမင့္တက္လာေသာ ေရသည္ ၁၂ ေပခန္႔ရွိသည္။ လူဦးေရ ႏွစ္သိန္းနီးပါး အသက္ ဆုံးရွုံးသြားခဲ့ၿပီး လူ ႏွစ္သန္းခန္႔ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ လယ္ယာေျမေျမာက္မ်ားစြာ ပ်က္စီးဆုံးရွုံးခဲ့ၿပီး ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမ်ားလည္း မ်ားစြာ ပ်က္စီးခဲ့ရသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ခန္႔အတြင္း တစ္ခါမ်ွမႀကံဳဖူးေသာ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ဆုိးႀကီးႏွင့္ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရသည္။ နာဂစ္မုန္တုိင္းသည္ ရွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ ေသေၾကပ်က္စီးမွု အမ်ားဆုံး မုန္တုိင္း ျဖစ္ခဲ့သည္။
ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ႏွင့္ အာေရဘီယမ္ပင္လယ္မွ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ မုန္တုိင္းမ်ားအား World Meteorological Organizations (WMO)မွ အမည္မ်ားသတ္မွတ္ ေပးထားၿပီးျဖစ္သည္။ ၄င္းတုိ႔မွာ နာဂစ္(Nargis)၊အဘီ (Abe)၊ ခုိင္မာလီ(Khaimle)၊ ခ်ာပလာ(Chapala)အစရွိသည္တုိ႔ျဖစ္သည္။ ၄င္းမုန္တုိင္းမ်ားသည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံတစ္ခုတည္းသာမက မည္သည့္ နုိင္ငံသုိ႔မဆုိ ၀င္ေရာက္တုိက္ ခတ္ႏုိင္သည္ဟု အင္တာနက္တြင္ ခန္႔မွန္းေဖာ္ျပ ထားသည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နုိင္ငံသည္ ပထ၀ီေျမအေန အထားအရ မုတ္သုန္ရာသီမတုိ္င္မီတြင္ မုန္တုိင္းဒဏ္အခံရဆုံးနုိင္ငံ တစ္နုိင္ငံျဖစ္ခဲ့သည္။
ဧၿပီလ ၂၉ ရက္ေန႔ထုတ္ သတင္းစာတြင္ မုန္တုိင္းႀကိဳတင္သတိေပးခ်က္ ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ္လည္း တစ္ခါမ်ွမႀကံဳဖူးေသာ ျပည္သူမ်ားမွာ မုန္တုိင္း၏ အတိမ္အနက္ကုိ သတိမမူၾကေပ။ ဧရာ၀တီတုိင္းအတြင္းရွိ ျပည္သူမ်ားမွာ ၀မ္းေရးထက္ဘာကုိမ်ွ အေလးမထားနုိင္ရွာေပ။
ျမန္မာတုိင္းမ္ စာေစာင္က နာဂစ္ (Nargis) ၏အဓိပါယ္အား ႏူးညံ့ေသာ ပန္းကေလးဟု ဖြင့္ဆုိထားသည္။ အိႏၵိယနုိင္ငံတြင္ (၁၉၂၉-၁၉၈၁) ခုႏွစ္အတြင္း နာမည္ႀကီးေသာ မင္းသမီး တစ္ေယာက္၏ အမည္မွာလည္း နာဂစ္ (Nargis) ျဖစ္သည္ဟု အင္တာနက္တြင္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ ပညာရွင္မ်ားက မည္သုိ႔ပင္ ခန္႔မွန္းခဲ့ေစကာမူ ဘ၀တစ္သက္တာ အတြက္ မေမ့ႏုိင္စရာ အျဖစ္ဆုိးႀကီးပင္ျဖစ္ေလသည္။ နာရီပုိင္းအခ်ိန္ေလးအတြင္း လူႏွင့္ သက္ရွိသတၱ၀ါေျမာက္မ်ားစြာ၏ အသက္ကုိ ဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္ေစခဲ့ၿပီး လူေပါင္းမ်ားစြာလည္း အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ကေလးငယ္မ်ားစြာ မိဘမဲ့ေလးမ်ားျဖစ္ခဲ့ရသလုိ လယ္ယာေျမ ဧကေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမ်ား စြာပ်က္စီး ခဲ့ရသည္။
မုန္တုိင္းျဖစ္ရသည့္အေျခခံ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုမွာ ကမၻာေပၚတြင္ စက္မွုထြန္းကားလာေသာ ႏုိင္ငံမ်ား မ်ားျပားလာရာမွ ကမၻာႀကီး ပူေႏြးလာရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေျမာက္၀င္ရုိးစြန္းႏွင့္ ေတာင္၀င္ရုိးစြန္းမွ ေရခဲမ်ား အရည္ေပ်ာ္လည္း အရည္ေပ်ာ္ခဲ့ရသည္။ ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာမွုေၾကာင့္ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ မွာလည္း ပူးေနြးလာၿပီး ဤကဲ့သုိ႕ မုန္တုိင္းႀကီးမ်ား ျဖစ္ေပၚလာရ သည္။