အမ်ားလုိဘဲ သူ႔အတြက္လည္း လစာထုတ္ရက္ ေပးေဒးပါဘဲ။ ေပးေဒးနဲ႔အတူ ေပးလုိ္က္ရတဲ့ အေၾကြးေတြက လက္စမသတ္။ (လကုန္လွ်င္ အေၾကြးဆပ္သူမ်ားကုိသာ အေၾကြးေရာင္းမည္ ျဖစ္ၿပီး အေၾကြးမဆပ္သူမ်ားကုိ အေၾကြးမေရာင္းပါ)ဆုိသည့္ ဆုိင္းဘုတ္ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ဆုိင္ကုိလည္း ဆပ္ခဲ့ရေသးသည္။ ေဘစာရင္းကလည္း နယ္နယ္ရရမဟုတ္။ တစ္လကုိ လၻက္ရည္ဆုိင္က စာမ်က္နွာမွာ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ေလရဲ့။
အိမ္ရွင္မကလည္း တစ္လစာေစ်းဖုိးတဲ့။ သားသား မီးမီးမ်ားကလည္း စာအုပ္၀ယ္ေပး၊ ခဲတံ၀ယ္ေပးနဲ့ တစာစာပူဆာေနေလရဲ့။ ဘီယာတစ္လုံး၀ယ္လုိက္လွ်င္ ၁၂၀၀ိ/-၊ အသားကင္ အေတာင္ပံတစ္ေခ်ာင္းကုိ ၄၀၀ိ/-၊ ေပါင္ဆုိယင္ ၇၀၀ိ/-တဲ့။ ကြ်န္ေတာ့္ညီေလးေျပာဖူးတာကုိ သတိရမိေလရဲ့။ The Prize are always to the Sky! တဲ့။ ေၾသာ္ ငါ့အတြက္ေတာ့ သူမ်ားေတြလုိ မရူးနုိင္ မယားနုိင္ ရွာေတာ့ပါဘူး။ လူဂုဏ္တန္ေတြ လူ႔မလႈိင္ေတြမွ ရူးတုိင္ယားနုိင္တဲ့ေန႔ ဘဲျဖစ္မွာပါလုိ႔ ေတြးယင္း ေဆးလိပ္တုိကုိ မီးညွိလုိက္ရတယ္။ ေဘးမွာေတာ့ အနီရင့္ေရာင္ကေန နီညိဳေရာင္သမ္းေနတဲ့ ေရေႏြးၾကမ္းခြက္ေလးကုိ ေကာက္ကုိင္ယင္း တစ္ႀကိဳက္ေတာ့ ေမာ့လုိက္ရတာေပါ့ေလ။ ဂလု--------ဂလု----------------
အဲဒီလုိသူအတြက္ သူ ဘယ္လုိရူးၿပီး ဘယ္လုိယားနုိင္ရွာမလဲ (New Year!)ရယ္။
No comments:
Post a Comment