Saturday, January 3, 2009

သိန္းငွက္တစ္ေကာင္ ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း


သိန္းငွက္တစ္ေကာင္၏ ပ်မ္းမ်ွသက္တမ္းသည္ နွစ္ေပါင္း ၇၀ အထိ ေနနုိင္သည္ဟု သိရသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူသည္ နွစ္ေပါင္း ၄၀ အထိ သူ႔ဘ၀ကို အားမာန္အျပည့္ သတၱိအျပည့္ျဖင့္ ေ၀ဟင္တြင္ က်င္လည္စြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။ သူ႔၏ ၀မ္းစာအတြက္ သားေကာင္မ်ားကုိ ထက္ျမက္လွစြာေသာ သူ၏ နွုတ္သီးျဖင့္ ထုိးသုတ္နုိင္ခဲ့၏။ ထုိးသုတ္ၿပီးသည့္ သားေကာင္ကုိ လည္း ျမဲျမံလွေသာ သူ၏ ေျခေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ဆြဲယူ ကုတ္တြယ္နုိင္ခဲ့၏။ ထုိသုိ႔ ကုတ္ယူ ထုိးသုတ္ျပီးေနာက္ သူ၏ အားမ်ားျဖစ္ေသာ အေတာင္ပံမ်ားကုိ တဖ်န္းဖ်န္းရုိက္ခတ္ကာ ေ၀ဟင္မွာ ေလဟုန္စီးၿပီး လုိရာခရီးကုိ ေရာက္နုိ္င္ခဲ့၏။

သူ၏သက္တမ္း နွစ္ ၄၀ ခရီးေရာက္ေသာ္ သူ႔ဘ၀အတြက္ အေျပာင္းအလဲႀကီးတစ္ခုနွင့္ ရင္ဆုိင္ယွဥ္ၿပိဳင္ရေတာ့မည္။ သူ၏ နွုတ္သီးမ်ားသည္ အရင္လုိ မထက္ျမက္ေတာ့။ မခ်ြန္ထက္ေတာ့ပါ။ တျဖည္းျဖည္းေကြးလာ ေသာေၾကာင့္ သားေကာင္ကုိလည္း မထုိးဆိတ္နုိင္ခဲ့ပါ။ သူ၏အားကုိးရာ ေျခသည္းမ်ားသည္လည္း တျဖည္းျဖည္းရွည္ လာေသာေၾကာင့္ ကုတ္ယူျခင္းငွာ မစြမ္းေဆာင္နုိင္။ သူ၏ သန္မာေသာ အေတာင္မ်ားသည္လည္း ႀကီးမားေလးလံလာေသာေၾကာင့္ လုိရာခရီးကုိ မပ်ံသန္းနုိင္ ရွာေတာ့ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူသည္ ပ်ံရင္းေသမလား။ ႀကံရင္းေသမလား ေ၀ခြဲမရ ေျဖနုိင္ခဲေသာ ကာလသုိ႔ေရာက္လာေပသည္။

သူဘ၀အတြက္ ေနာက္ထပ္ နွစ္ေပါင္း ၃၀ ေနနုိင္ဖုိ႔ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုကုိ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ရေလေတာ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူသည္ ေတာင္ကုန္းထက္သုိ႔ ပ်ံတက္ကာ သူ၏ ရွည္လ်ွား လြန္းေသာ ေျခသည္းမ်ားကုိ ေတာင္ေစာင္းနွင့္ ရုိက္ခ်ိဳးရေလေတာ့သည္။ မည္မ်ွနာက်င္မည္ကုိ ကား မေတြးရဲစရာေပ။ ထုိ႔ေနာက္ ေကြးေကာက္လာေသာ သူ၏ နွုတ္သီးကုိလည္း ေတာင္ကမ္းပါးယံနွင့္ ပြတ္တုိက္၍ ေသြးရေပဦးမည္။ သူ၏ေျပာင္းလဲျခင္းကား ၿပီးနုိင္ခဲလွသည္။ သူ၏ ေလးလံ လာေသာ အေတာင္ပံမ်ားကုိလည္း နွုတ္သီးျဖင့္ တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း ဆြဲနွုတ္ဖယ္ရွားရျပန္သည္။ အသည္းခုိက္ေအာင္နာေပမည့္ သူ႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကား ေနာင္ နွစ္ေပါင္း ၃၀ ပင္။

ဒီလုိနဲ့ သူ႔ဘ၀ သူခနၱာကုိ ရက္ေပါင္း ၁၅၀ ၾကာ ညွဥ္းပန္းနွိပ္စက္ခဲ့ရသည္။ ရက္ေပါင္း ၁၅၀ ျပည့္ေသာ္ သူဘ၀သည္ အသြင္သစ္၊ အျမင္သစ္၊ ဘ၀သစ္ကုိ နွုတ္သီးအသစ္၊ အေတာင္ပံ အသစ္၊ ေျခေခ်ာင္းအသစ္မ်ားျဖင့္ ဘ၀ပင္လယ္၀ယ္ အားမာန္အျပည့္နွင့္-------------

(ဒီမက္ေစ့ခ်္ေလးကုိ ဖတ္ယင္း မိတ္ေဆြမ်ားလည္း Changes ကို-------------------)

ကၽြန္ေတာ္ သင္တန္းတက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းက ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက ဒီေန႔ ဒီမက္ေစ့ေလး ေပးလုိက္ တာပါ။ အားလုံးကုိ မွ်ေ၀လုိက္ပါေစ။

No comments: