ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀က ပညာနဲ႕ပတ္သက္လာယင္ ဘယ္ေတာ့မွ လြယ္လင့္တကူ သက္ေတာင့္သက္သာ မရခဲ့ရွာဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တတ္ထားသမွ် ပညာေတြကုိ အရမ္းတန္ဖုိးထားတယ္။ “ပညာသင္ၾကားဖူးသူတုိင္း ပညာကုိ ေလးစားျမတ္ႏုိး တန္ဖုိးထား တတ္ၾကပါသည္”ဆုိတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္က ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ေပါ့ေတာ့ေတာ့ပါ။ ဘာျဖစ္ လုိ႕လဲဆုိေတာ့ ဒီထက္တန္ဖုိးထားၿပီး ပညာသင္ၾကားခဲ့ရလုိ႔ပါ။
ကြ်န္ေတာ္ အထက္တန္းပညာကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရြာနဲ႕ အလွမ္းကြာေ၀းတဲ့ ခြဲဘက္ အထက္တန္းေက်ာင္း၊ သမင္ၿခံ (ယခင္ခြဲဘက္)မွာ တက္ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ရြာကေန ၂ နာရီၾကာ (ရြာသားေျခလွမ္း) လမ္းေလွ်ာက္ရပါတယ္။ လြယ္လြယ္ေတာ့ မထင္ ေစလုိပါ။ ပုဆုိးကုိစလြယ္သုိင္းၿပီး လယ္ကြင္း ကန္သင္းရုိးေတြကုိျဖတ္ၿပီး သြားရတာပါ။ ဖိနပ္ကေတာ့ ပုိဆုိးကြင္းစလြယ္သုိင္းထားတဲ့အထဲ လိပ္လ်ွက္သားေပါ့။ ေဘးလြယ္အိတ္ကုိ ေက်ာပုိးအိတ္ပုံစံလုပ္ၿပီးလြယ္ခဲ့ရတယ္။ ဖိနပ္ကုိေတာ့ ေက်ာင္းနားက လယ္ကုိေရေပးတဲ့ ေရေျမာင္းေရာက္မွ ေျခေထာက္ေရေဆးၿပီး စီးရပါတယ္။ အိမ္ကစားလာသမွ် ထမင္းၾကမ္း လမ္းခုလတ္မွာဘဲ အစာခ်က္သြားလုိ႔ ထင္းမင္းဘူးေျဖၿပီး တစ္၀က္စားရေသးတယ္။ က်န္တဲ့တစ္၀က္ကေတာ့ ေန႕လည္စာအတြက္ေပါ့။
ေက်ာင္းေနာက္က်ဖူးတာလဲ မနည္းပါဘူး။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးကေတာ့ အပ်ိဳႀကီး လည္းျဖစ္ စည္းကမ္းလည္းႀကီးေတာ့ နားလည္မေပးနုိင္ရွာဘူး။ မနက္ Assembly စီတဲ့ေရွ့မွာဘဲ ပုိဆုိးကုိေျခသလုံးေပၚေအာင္လွန္ၿပီး ရုိက္ပါေလေရာဗ်ာ။ မနာပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရွက္လုိက္တာေတာ့ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ဗ်ာ။ နားလည္ေပးၾကပါ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ထက္ေ၀းတဲ့ ေက်ာင္းသားမရွိပါဘူးဗ်ာ။ အတန္းပုိင္ဆရာမကေတာ့ သားရယ္ သားရယ္လုိ႔ တစာစာ ေခၚပါတယ္။ သူလည္းမကယ္လုိက္နုိင္ဘူးေလ။ ေနာက္က်ေပါင္းမ်ားလုိ႔ တံခါးကုိ ခုိးဖြင့္ေပးရတာလည္း အခါေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူးကုိး။
ကြ်န္ေတာ္ အထက္တန္းပညာကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရြာနဲ႕ အလွမ္းကြာေ၀းတဲ့ ခြဲဘက္ အထက္တန္းေက်ာင္း၊ သမင္ၿခံ (ယခင္ခြဲဘက္)မွာ တက္ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ရြာကေန ၂ နာရီၾကာ (ရြာသားေျခလွမ္း) လမ္းေလွ်ာက္ရပါတယ္။ လြယ္လြယ္ေတာ့ မထင္ ေစလုိပါ။ ပုဆုိးကုိစလြယ္သုိင္းၿပီး လယ္ကြင္း ကန္သင္းရုိးေတြကုိျဖတ္ၿပီး သြားရတာပါ။ ဖိနပ္ကေတာ့ ပုိဆုိးကြင္းစလြယ္သုိင္းထားတဲ့အထဲ လိပ္လ်ွက္သားေပါ့။ ေဘးလြယ္အိတ္ကုိ ေက်ာပုိးအိတ္ပုံစံလုပ္ၿပီးလြယ္ခဲ့ရတယ္။ ဖိနပ္ကုိေတာ့ ေက်ာင္းနားက လယ္ကုိေရေပးတဲ့ ေရေျမာင္းေရာက္မွ ေျခေထာက္ေရေဆးၿပီး စီးရပါတယ္။ အိမ္ကစားလာသမွ် ထမင္းၾကမ္း လမ္းခုလတ္မွာဘဲ အစာခ်က္သြားလုိ႔ ထင္းမင္းဘူးေျဖၿပီး တစ္၀က္စားရေသးတယ္။ က်န္တဲ့တစ္၀က္ကေတာ့ ေန႕လည္စာအတြက္ေပါ့။
ေက်ာင္းေနာက္က်ဖူးတာလဲ မနည္းပါဘူး။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးကေတာ့ အပ်ိဳႀကီး လည္းျဖစ္ စည္းကမ္းလည္းႀကီးေတာ့ နားလည္မေပးနုိင္ရွာဘူး။ မနက္ Assembly စီတဲ့ေရွ့မွာဘဲ ပုိဆုိးကုိေျခသလုံးေပၚေအာင္လွန္ၿပီး ရုိက္ပါေလေရာဗ်ာ။ မနာပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရွက္လုိက္တာေတာ့ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ဗ်ာ။ နားလည္ေပးၾကပါ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ထက္ေ၀းတဲ့ ေက်ာင္းသားမရွိပါဘူးဗ်ာ။ အတန္းပုိင္ဆရာမကေတာ့ သားရယ္ သားရယ္လုိ႔ တစာစာ ေခၚပါတယ္။ သူလည္းမကယ္လုိက္နုိင္ဘူးေလ။ ေနာက္က်ေပါင္းမ်ားလုိ႔ တံခါးကုိ ခုိးဖြင့္ေပးရတာလည္း အခါေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူးကုိး။
No comments:
Post a Comment